SPOILERY Oglądając ten film można odnieść wrażenie, że zrobili go jacyś licealiści na zaliczenie semestru i nie byłbym do końca pewien czy udało im się zaliczyć rok. Jeżeli ten film naprawdę reklamowany jest jako Mad Max lat 90 to zastanawia mnie dlaczego jest uwsteczniony w porównaniu do tamtej produkcji. Największy minus to sam fakt, że akcja w większości dzieje się na jakiejś zielonej łące i nic z niej nie wynika. Drętwe dialogi, jakaś niemrawa historia głównego bohatera, ni to był w więzieniu ale w końcu nie wiadomo za co, niby Duke pojawił się w jego przeszłości ale też tak do końca nie wiadomo o co chodziło. A Doaiva to już totalna abstrakcja. Jak się nie chce pisać konkretnej historii dla bohatera to najlepiej obudzić go w szpitalu z niewyjaśnioną amnezją i po problemie i tak ma służyć tylko za materac i zakładnika bo chociaż nie lada z niej snajper to po co ją brać na ostateczną konfrontację i tak trafi tam w wiadomy sposób.

Ostateczna konfrontacja zasługuje na jakieś filmowe nagrody. Historia filmu przedstawia Duke'a jako dowódcę złowieszczej bandy, który nikomu nie popuści. Koniec końców okazuje się, że ta banda to raptem dziesięciu niezbyt rozgarniętych chłopa, którego w finalnym pojedynku załatwia stary handlarz i nie do końca rozwinięty syn miejscowej szamanki.

Jedyną pozytywną postacią jest chyba wspomniany handlarz. Raz wywołał u mnie uśmiech odprawiając modły nad grobem szamanki, po czym ostatecznie wygrał wszystkie filmowe zawody trójlufowym pistoletem, z którego nie omieszkał położyć trzech chłopa naraz. Dla tej sceny warto było męczyć się półtorej godziny z tym filmem.